Niebezpiecznie Natchniona

Cisza przed burzą... na moim blogu mam nadzieję. Długo mnie nie było, ale moje działania kreatywne nie ustały i systematycznie poczynając od tego tego najdłuższego w tym roku, weekendu będzie pojawiać się ich dokumentacja.  Każda z Was wie jak czasem codzienność potrafi przyspieszyć i zaangażować choć pozornie nic niezwykłego się nie dzieje. Brakowało mi mojego blogowego świata więc śpieszno mi do powrotu. Dla zaostrzenia apetytu dodam tylko, że do niepokazania mam trzy albumiki w tym jeden z wykorzystaniem ludowych wzorów, komplet biżuterii, jaki wykonałam dla mojej mamy z okazji jej imienin i mała niespodziankę dla cierpliwych. 

Kochane. Nie wiem czy to moja wina, że Wielkanoc mnie tak zaskoczyła, czy może to czas mija szybciej niż jak się ma 15, 18 lat... Jedyne co udało mi się świątecznego wykonać to dwie tradycyjnie wysłane pocztą dla bliskich mi ludzi, bliskimi z wyboru. Jutro natomiast mam zamiar wykonać zielony wianek, w zasadzie zielony już jest, zostało go tylko go jakoś ożywić i będzie miłym, akcentem. Ale w świętach nie chodzi ani o ozdoby, ani o święconkę. Chodzi o bliskich, o czas spędzony w atmosferze radości, wzajemnego zainteresowania i miłości. Nawet jeśli podobnie jak ja wasze domy nie mają tych wszystkich cudownych oznak Wielkanocy to pozbądźcie się wyrzutów sumienia i skoncentrujcie się na tym by czas ten był pełen godnych uwiecznienia w pamięci chwil. Wesołych świąt moje kochane kreatywne duszyczki!